นักเทรดจำนวนมากเชื่อทั้งในตัวของการวิเคราะห์ทางเทคนิคหรือพื้นฐาน คนส่วนมากกล่าวว่าตลาดเป็นเครื่องตรวจสอบที่สมบูรณ์แบบและปัจจัยทั้งหมด (ที่สามารถส่งผลกระทบต่อราคาสินทรัพย์และเป็นที่รู้จักกันอย่างแพร่หลาย) โดยค่าเริ่มต้นถูกสะท้อนให้เห็นในกราฟราคา ดังนั้นจึงสามารถใช้ด้วยตัวของมันเองได้ในกระบวนการทำการตัดสินใจ ผู้ที่เชื่อในการวิเคราะห์พื้นฐานจะใส่ใจกับมูลค่าที่แท้จริงของสินทรัพย์มากกว่า ซึ่งมักไม่ถูกนำไปพิจารณาโดยตลาดเสมอไป ในบทความวันนี้ เราจะไปดูกันที่การวิเคราะห์ทั้งสองประเภทและตัดสินใจว่าต้องเลือกประเภทไหน – หากว่าต้องเลือก
การวิเคราะห์พื้นฐาน
การวิเคราะห์พื้นฐานคือวิธีการประเมินสินทรัพย์อ้างอิงตามมูลค่าที่แท้จริง ส่วนหลังคือมูลค่า “จริง” ของสินทรัพย์อ้างอิงซึ่งไม่ได้สะท้อนในราคาตลาดอยู่ตลอดเวลา แน่นอน เมื่อเราพูดว่าหุ้นกำลังเทรดที่พรีเมี่ยม/พร้อมส่วนลด เราหมายความว่าราคาของตลาดไม่เหมือนกับมูลค่าที่แท้จริงของมันเอง ปัจจัยทางเศรษฐกิจ การเงิน และการเมืองถูกนำมาพิจารณาเมื่อประเมินหลักทรัพย์จากมุมมองพื้นฐาน จุดหมายของการวิเคราะห์ประเภทนี้คือการมองหาราคาเป้าหมาย ที่สามารถเปรียบเทียบกับราคาตลาดได้ หากราคาที่แท้จริงต่ำกว่าราคาปัจจุบัน เป็นการดีที่จะเลือกขายสินทรัพย์ หากเป็นตรงกันข้าม เป็นการดีที่จะซื้อ
แม้ว่าวิธีนี้มักใช้กับหุ้น ที่จริงแล้วสามารถใช้กับสินทรัพย์ได้เกือบทุกประเภท หากต้องการประเมินคู่สกุลเงิน (ที่ถูกเทรดบนตลาดฟอเร็กซ์) นักเทรดอาจต้องดูอัตราดอกเบี้ยที่สำคัญ, อัตราเงินเฟ้อ และอัตราการเติบโตของ GDP ทั้งหมดข้างต้นสามารถส่งผลกับอัตราแลกเปลี่ยนได้อย่างมาก สำหรับหุ้น, กำไร, รายได้ และส่วนที่ส่งต่อมามีบทบาทสำคัญ Warren Buffett ถูกขนานนามว่า Oracle of Omaha ได้ใช้วิธีการนี้
นี่คือตัวอย่างของการวิเคราะห์พื้นฐานและวิธีการทำงาน เมื่อ Facebook เปิดเผยรายงานรายได้ย้อนกลับไป ตลาดคาดกันว่าจะมีมูลค่าเพิ่มขึ้น 43% ในรายได้ แต่บริษัทแสดงให้เห็นว่ามูลค่าเพิ่มขึ้นมาเพียง 42% เท่านั้น สิ่งนั้นและการเติบโตของผู้ใช้ที่ลดลงส่งผลให้ราคาหุ้นลดลง 20% ค่อนข้างตรง! ควรค่าแก่การกล่าวถึงว่าการลดลงของราคาแบบนี้ อาจไม่สามารถคาดการณ์ได้ด้วยความช่วยเหลือของการวิเคราะห์ทางเทคนิค
อย่าลืมว่าไม่ใช่ปัจจัยพื้นฐานทั้งหมดที่เป็นเชิงปริมาณ อาจมีการตีความที่ขัดแย้งกัน 2 อย่าง ในการอ่านรายงานชุดเดียวกัน
การวิเคราะห์ทางเทคนิค
การวิเคราะห์ทางเทคนิคในทางกลับกันอ้างอิงตามการใช้ข้อมูลตลาดเก่าที่ชื่อว่าปริมาณการเทรดและราคา การวิเคราะห์ประเภทนี้ไม่ค่อยสนใจมูลค่าที่แท้จริงและการใช้งานจริง นักวิเคราะห์ทางเทคนิคเชื่อว่าผลงานในอดีตของสินทรัพย์ ที่แสดงบนกราฟราคา คือการชี้ให้เห็นพฤติกรรมในอนาคตได้ดีกว่ามูลค่าที่แท้จริง แนวคิดนี้ยืนยันว่ารูปแบบสามารถสังเกตเห็นได้ในพฤติกรรมของสินทรัพย์ใดๆ และที่สำคัญที่สุดสินทรัพย์มักจะมีพฤติกรรมทำซ้ำตลอดช่วงเวลา นักวิเคราะห์ทางเทคนิคจึงพยายามที่จะคาดการณ์รูปแบบที่ว่าและทำเงินจากรูปแบบนั้น
เนื่องจากข้อมูลที่สำคัญทั้งหมดสามารถหาได้ในตลาดอย่างเปิดเผย (สิ่งอื่นใดจะถือว่าเป็นการเทรดภายใน ซึ่งผิดกฎหมาย) ราคาจึงเชื่อว่ามักสะท้อน“ ผลรวมความรู้โดยรวมของผู้เข้าร่วมตลาดทั้งหมด”
สินทรัพย์ทุกชนิดที่ถูกเทรดบนตลาด อยู่ภายใต้กฎพื้นฐานของอุปสงค์และอุปทาน อุปสงค์น้อยและอุปทานสูงทำให้ราคาราคาสินทรัพย์สูงขึ้น ในทางกลับกัน อุปสงค์สูงและอุปทานต่ำทำให้ราคาลดลง นักวิเคราะห์ทางเทคนิคติดตามความแตกต่างระหว่างสองสิ่งนี้เพื่อคาดการณ์พฤติกรรมในอนาคตของสินทรัพย์ ตลอดหลายปี ตัวชี้วัดการวิเคราะห์ทางเทคนิคจำนวนมากถูกสร้างขึ้นมา บางส่วนสามารถช่วยกำหนดแนวโน้มที่โดดเด่นได้ อื่นๆ ยอดเยี่ยมในการระบุหาจุดกลับตัว ไม่มีตัวชี้วัดใดที่ดีที่สุด แต่ละอันมีฟีเจอร์ที่ไม่เหมือนใครและช่วยในการแก้ไขปัญหาที่เฉพาะเจาะจง
อาจพูดได้ว่าขณะที่การวิเคราะห์พื้นฐานให้ผลลัพธ์ในกรอบเวลาที่ยาวกว่า ส่วนการวิเคราะห์ทางเทคนิคถูกใช้อย่างกว้างขวางโดยนักเทรดที่จบในวันและนักเทรดที่ทำงานร่วมกับกรอบเวลาที่สั้นกว่า
ต้องเลือกอะไร?
คุณอาจเชื่อว่ามีการวิเคราะห์ประเภทเดียวที่เหมาะสมกับสไตล์การเทรดของคุณมากกว่า และคุณอาจคิดถูก แต่เนื่องจากไม่มีตัวชี้วัดทางเทคนิคครอบจักรวาล จึงไม่มีวิธีที่ผิดหรือถูกในการคาดการณ์ความผันผวนของราคาในอนาคต ให้มองการวิเคราะห์ทางเทคนิคและการวิเคราะห์พื้นฐานเป็นเหมือนสองด้านของเหรียญที่ส่งเสริมกันและกันอย่างสมบูรณ์ จากข้อมูลของ Michael Marcus นักเทรดที่โดดเด่นซึ่งทวีคูณบัญชีของเขาได้ 2,500 เท่าตลอดระยะเวลาสิบปี บอกว่าทั้งการวิเคราะห์พื้นฐานและทางเทคนิคควรยืนยันการคาดการณ์ของคุณเพื่อหาดีลที่ปิดตัวด้วยสีเขียวได้ มันไม่ได้หมายความวิธีนี้จะไม่มีทางล้มเหลว แต่ก็ยังมีโอกาสที่ผลลัพธ์เป็นบวกจะมากกว่าด้วยวิธีนี้
*ข้อมูลเกี่ยวกับผลงานในอดีตไม่ใช้ตัวชี้วัดที่น่าเชื่อถือของผลงานในอนาคต
